« Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ » : Ακόμη και ο πιο πλούσιος δεν είναι ευτυχισμένος..ερωτεύεται
Γράφει η Δέσποινα Λάνου
Ο « Υπέροχος Γκάτσμπυ » είναι μία ταινία του Μπαζ Λούρμαν με πρωταγωνιστές τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κάρι Μάλιγκαν, Τόμπι Μαγκουάιρ.
Αρχικά, η υπόθεση της ιστορίας του Υπέροχου Γκάτσμπυ είναι μυθιστόρημα, που χρονολογείται στο 1925 από τον Αμερικανό συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και περιγράφει μια ιστορία που διαδραματίζεται το καλοκαίρι του 1922.
Συγκεκριμένα, ο Νικ Κάραγουει, ένας απόφοιτος του Γέιλ και βετεράνος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ,ο οποίος είναι και ο αφηγητής του μυθιστορήματος πιάνει δουλειά στη Νέα Υόρκη ως πωλητής ομολόγων. Νοικιάζει ένα μικρό σπίτι στο Λονγκ Άιλαντ, στο (φανταστικό) χωριό του Γουέστ Έγκ, το οποίο βρίσκεται δίπλα στην πολυτελή βίλα του Τζέυ Γκάτσμπυ, ενός μυστηριώδη εκατομμυριούχου που διοργανώνει πολυτελή πάρτι αλλά ποτέ δεν συμμετέχει σε αυτά. Ο Νικ κάνει το γύρο της παραλίας για να φτάσει στο Ίστ Έγκ και να παρευρεθεί για δείπνο στο σπίτι της ξαδέρφης του, Νταίζυ Φαίη Μπουχάναν, και του συζύγου της, Τομ, ο οποίος ήταν γνωστός του Νικ από το κολέγιο.
Η ταινία
Ο Λούρμαν αποφάσισε να παρουσιάσει την ταινία με έναν εντυπωσιακό τρόπο, τονίζοντας τόσο τα θετικά, όσο και τα αρνητικά στοιχεία του πλούτου.Κατ'ουσίαν τονίζεται , ότι ο πλούτος δεν φέρνει την ευτυχία και ότι ακόμη και ο πιο πλούσιος άνθρωπος δεν σημαίνει πως έχει βρει την πλήρωση και την ευτυχία. Η σημασία του έρωτα είναι μεγάλη! Ακόμη και εκείνος, ο Γκάτσμπυ, που έχει βρει χρήματα, δόξα και πολλές γυναίκες μένει πιστός στον μεγάλο του έρωτα κάνοντας τα πάντα να φαντάζουν μικρά και ασήμαντα δίπλα της. Θα μπορούσε να « ξοδεύει » την ψυχή του, ωστόσο όλο του είναι, το κύρος του χάνονται για μια γυναίκα, που αποτελεί και αυτοσκοπός της ζώης του.
Κάπως έτσι θα λέγαμε, ότι έχουμε μία ταινία χωρισμένη σε 2 μέρη το πρώτο μέρος που χαρακτηρίζεται από τραγούδια και χορό δίνοντας την πιο ανέμελη και επιπόλαια στάση ζωής και τη δεύτερη που ξετυλίγεται η πλοκή της ταινίας και το « ξεγύμνωμα » της ψυχής του πρωταγωνιστή. Υπάρχει μία αντίθεση στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος, όπου ο συναισθηματικός κόσμος του πρωταγωνιστή θα δικαιολογήσει την παραπάνω κατάσταση και θα παρασύρει τον αναγνώστη μαζί του.
Σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστα την φωτογραφία της ταινίας και τα εκπληκτικά σκηνικά, δίνοντας στην ταινία καλαισθησία.
Μία ταινία, που στην πλειονότητα του κοινού αρέσει.