Γράφει η Ελευθερία Αργυροπούλου

Η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, το Πάσχα, γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα  σε κλίμα κατάνυξης. Η Μεγάλη Σαρακοστή που ξεκινάει την Καθαρά Δευτέρα, κορυφώνεται την Μεγάλη Εβδομάδα με ξεχωριστά ήθη και έθιμα  να έχουν την τιμητική τους και να αναβιώνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Καθ'όλη την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας στην εκκλησία υπάρχει λειτουργία στην οποία εξιστορούνται τα πάθη του Χριστού. Πληθος πιστών βρίσκονται καθημερινά στην εκκλησία περιμένοντας την Ανάσταση.Το φώς της Αναστάσεως γεμίζει χαρά και ελπίδα όλους τους πιστούς.

Από κανένα σπιτικό δεν λείπουν φυσικά, τα πασχαλινά κουλούρια και τα κόκκινα αυγα τα οποία είναι και τα πιο συνηθισμένα έθιμα. Ωστόσο υπάρχουν πολλα έθιμα που γιορτάζονται μοναδικά σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας. Παραδόσεις που κάθε χρόνο αναβιώνουν και αξίζει ολοι να παρακολουθήσουμε από κοντά.

Σημαντικότερα από τα έθιμα της χώρας, τις άγιες μέρες του Πάσχα, είναι τα εξής:

Θράκη: Στην Θράκη, ένα σημαντικό έθιμο είναι και το «κάψιμο του Ιούδα». Σύμφωνα με αυτο το έθιμο, τα παιδιά αφού φτιάξουν το ομοίωμα του Ιούδα, το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι και ζητούν κλαδιά,τα οποία θα χρησιμοποιήσουν την Μεγάλη Παρασκευή μετά την περιφορά του Επιταφίου, όπου βάζοντάς τους φωτιά θα «κάψουν» τον Ιούδα. Συνηθίζεται μέρος της στάχτης, να παίρνουν οι πιστοί για να την ρίξουν στα μνήματα.

Ζάκυνθος: Στο νησί της Ζακύνθου, ο Επιτάφιος, γίνεται με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Εκεί , σύμφωνα με ένα παλαιό έθιμο, η περιφορά του Επιταφίου δεν γίνεται την Μεγάλη Παρασκευή αλλά τις πρώτες πρωινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου,συγκεκριμένα στις 4.00 το πρωι γίνεται η έξοδος του Ειπιταφίου, ο οποίος επιστρέφει περίπου στις 5.30 στον ναό.Στην πρώτη ανάσταση συνιθήζεται να σπάνε οι νοικοκυρες πύλινες στάμνες.

Χίος: Στην Χίο, έχουμε ένα από τα πιο γνωστά έθιμα, τον «ρουκετοπόλεμο». Αυτό είναι ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας της Ερειθιανής, δύο εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν παλιά, αυτοσχέδια κανονάκια, που με τα χρόνια εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες. Ο ρουκετοπόλεμος, αποτελεί ένα ιδιαίτερο και φαντασμαγορικό έθιμο στην Χίο, γι’ αυτό και η προετοιμασία των ρουκετών ξεκινά αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες τον επόμενο χρόνο.

Λεωνίδιο: Τα αερόστατα της Ανάστασης,ένα εντυπωσιακό έθιμο στο Λεωνίδιο της Αρκαδίας αμέσως μετά την Ανάσταση. Οι κάτοικοι κατασκευάζουν μικρά, πολύχρωμα αερόστατα τα οποία αφήνουν στον ουρανό αμέσως μετά την Ανάσταση.Περισσότερο από ένα αιώνα μετά, τα αερόστατα της Ανάστασης συνεχίζουν να αποτελούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά αναστάσιμα έθιμα στην Ελλάδα.

Κέρκυρα:Τα πήλινα μπότια σκάνε στα πόδια όσων περπατούν στα καντούνια της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Το έθιμο αυτό σηματοδοτεί την Πρώτη Ανάσταση, στην εκκλησία της Παναγιάς των Ξένων, όπου αναπαριστώντας τον σεισμό που έγινε σύμφωνα με την Βίβλο στον τάφο του Ιησού γίνεται τεχνητός σεισμός.Οι Κερκυραίοι γεμίζουν τα μπότια με νερό και τα πετούν από τα μπαλκόνια των καντουνιών. Στη συνέχεια οι κερκυραϊκές φιλαρμονικές κυκλοφορούν στην πόλη παίζοντας εύθυμα εμβατήρια.