Ναι, είναι μία πραγματικότητα πως ο χώρος εργασίας συνιστά μια «αναγκαστική συνύπαρξη» πολλών διαφορετικών ανθρώπων μαζί. Αυτό, εντάξει από μόνο του δεν αποτελεί κάτι..το κακό, ωστόσο τι συμβαίνει όταν εκείνοι οι τύποι όχι απλώς δεν μας ταιριάζουν, αλλά μας ενοχλούν κιόλας; Σίγουρα, το σαβουάρ βιβρ μας προστάζει να μάστε ευγενικοί, αλλά ας εκφράσουμε αυτό που πιστεύουμε, δίχως άλλο για πάμε.

Ο ΦΑΦΛΑΤΑΣ : Δυστυχώς, είναι εκείνος ο τύπος, που  εάν είμαστε και άτυχοι θα καθόμαστε δίπλα του. Μιλάει συνεχώς για τα κατά φαντασία κατορθώματα του και συνεχώς προσπαθεί να επιδείξει τον εαυτό του. Εδώ είναι σκούρα τα πράγματα, τι να σου κάνει και η ευγενική διάθεση και η υπομονή; Δεν παλεύεται απλά, προσπάθησε να ακούσεις λίγη μουσική ειδάλλως το ντεπονάκι σε περιμένει γωνία. Α φυσικά να σε προειδοποίησω πως ακόμη και έτσι θα βρει τον τρόπο να σε ενοχλήσει ..

Ο ΠΕΦΤΟΥΛΑΣ: Και όμως δεν σκαμπάζουν και πολύ κάποιοι άνθρωποι από την πολλή δουλειά τι και εάν εσύ πνίγεσαι τι και εάν εσύ έχεις χιλιάδες δουλειές ναι  αυτός θα προσπαθήσει να κάνει το κομμάτι του. Όχι, σωστά σκέφτεσαι δεν υπάρχει έλεος, δεν πρόκειται να σταματήσει εάν δεν «εκτελέσει» το  χρέος του. Λύση; Αφοπλίσου με ευγενικά χαμόγελα μην ξεχνάς είσαι στο χώρο εργασίας.

Ο ΠΑΛΙΟΣ: Ουπς, γιες ιτ ιζ! Είναι εκείνος  ο άνθρωπος που τα ξέρει όλα ή μάλλον κάνει πως τα ξέρει όλα και εσύ πρέπει να τον ακούς με ευβλάβεια τι και εάν μπορεί να μην ξέρει την τύφλα του, εσύ πρέπει να ακούς. Σαν να λέμε ο δασκάλακος του σχολείου και οκ  γιατί να το κάνεις αυτό; Αν θες μην τον ακούς απλά συνήθως είναι ο παραγιός του αφεντικού, έτσι ναι δίχως άλλο.

Τα συμπεράσματα από τα άνωθι; Να σταματήσουμε την εργασία ; ΟΧΙ..απλά πρέπει να τρως στην μάπα και να σε τρώνε το χ και το ψ .Νοτ μπαντ!