Γράφει η Φιλόλογος Σωτηρία Καζιόλα

Βία ονομάζεται το φαινόμενο εκείνο, κατά το οποίο τα άτομα ή ομάδες χρησιμοποιούν δύναμη για να εξαναγκάσουν, αφαιρούν την ελευθερία επιλογής και ισοπεδώνουν την προσωπικότητα όσων την υφίστανται.

Η βία μπορεί να φορέσει πολλά και διαφορετικά προσωπεία, αλλά η μαύρη, κρύα, αιματηρή πλευρά της δε χάνεται ποτέ. Παρόλα αυτά, οι μάσκες της είναι πολλές. Κοινός τόπος είναι ο πόνος, η αντίδραση, ο θύτης, το θύμα. Παίρνουν σάρκα κι οστά κάτω από πολλές και  διαφορετικές συνθήκες.

 Έτσι, μιλάμε για τη μη θεσμοθετημένη βία. Πρόκειται για αυτή που συμπεριλαμβάνει ληστείες, φόνους, μικροκλοπές, βιασμούς, επιθέσεις.

Επίσης, αναφερόμαστε στην εκτονωτική ή τυφλή βία, μέρος της οποίας αποτελούν φαινόμενα όπως ο χουλιγκανισμός, η βία στις συναυλίες, στους σχολικούς χώρους, γενικά στους δημόσιους.

Ακόμα άλλη μια έκφανση της βίας είναι η πολιτική, στους κόλπους της οποίας αναπτύσσονται η τρομοκρατία, οι εξτρεμιστικές ενέργειες, ο νεοφασισμός, οι βανδαλισμοί καταστημάτων ακόμα και δημόσιων οργανισμών.

Τέλος, δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε εκείνη τη μορφή βίας, της οποίας ο θύτης και το θύμα συμπίπτουν σε ένα πρόσωπο. Την αυτοκαταστροφική. Ναρκωτικά, αυτοκτονίες, μορφές παράτολμου ηρωισμού όπως οι «καμικάζι» αποτελούν μερικά παραδείγματα.

Όποιο προσωπείο κι αν φορέσει η βία, όμως, είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για νοσηρό φαινόμενο της εποχής μας, με διαστάσεις πανδημικές. Κρίνεται αδήριτη η ανάλυση του φαινομένου και η επισήμανση των γενεσιουργών αιτιών του, για την αποτελεσματική λύση του.